Terugblik: Eind mei 2017 begonnen ongeveer 100 avontuurlijke collega’s van codecentric uit vier Europese landen aan een expeditie naar het verre Soltau in het noorden van Duitsland. De reden van de reis naar het onbekende: de eerste codecentric-interne Unconference. En niemand die zich aan het begin had aangemeld, wist precies wat ze zouden kunnen verwachten. Vier dagen later reisden al deze collega’s weer terug naar hun locaties.
Een jaar later, op 15 maart 2018, bevinden we ons opnieuw in het Hotel Park Soltau en zien we vele nieuwe gezichten. In het afgelopen jaar heeft de old-school mond-tot-mondreclame haar werk goed gedaan! Het aantal deelnemers aan de 2e codecentric Unconference is verdubbeld. Managers, developers en nog meer collega’s uit Nederland, Bosnië, Servië en negen Duitse locaties. Iedereen wilde een beeld krijgen van de Unconference van 2018. Of het nu de eerste of de tweede interne conferentie was: niemand zou de komende vier dagen teleurgesteld worden.
Samenzijn en kennis uitwisselen
codecentric bestaat al 13 jaar en is door de jaren heen uitgegroeid tot een organisatie van meer dan 450 mensen op 15 verschillende locaties. Het is moeilijk, zo niet onmogelijk, om al je collega’s te leren kennen. Zelfs de teams vinden het moeilijk om in contact te blijven na afronding van een project. Bedrijfsuitjes bieden slechts een beperkte ruimte om met alle 450 collega’s uitgebreid te blijven connecten. De Unconference van codecentric vult deze kloof.
De Unconference maakt gebruik van het open spaces principe. Dit betekent dat elke ochtend de agenda voor die dag wordt bepaald door de aanwezigen van die dag: iedereen pitcht zijn idee kort aan de groep en hangt dit aan een bord en de rest ontwikkelt zich van zelf. Elke deelnemer kan ieder onderwerp voorstellen voor een sessie. Iedereen die een onderwerp voorstelt, kan er zeker van zijn dat degenen die naar de sessie komen, 100% geïnteresseerd zijn. Omdat een open space bijna niet te plannen is, komt het soms wat chaotisch over maar is de uitkomst des te beter.
Zo ontstaat een agenda
Kennisdeling
“Wat zijn de concrete use-cases van Blockchain?” “Wat komt er na de basis van Kotlin?”
“Een inleiding tot AWS IoT Services”, of de vraag “Wat doet onze nieuwe dochteronderneming cc cloud precies?” – technologie houdt ons dagelijks bezig en is voor velen na werktijd ook nog een passie. De wens om een goede uitwisseling te hebben en kennis met elkaar te delen was opmerkelijk hoog. “Hoe word ik een goede spreker voor conferenties?” “Hoe leer ik om teksten te schrijven?” “Hoe kan ik videomateriaal produceren of mijn eigen podcast starten?” Veel medewerkers van codecentric zijn actief betrokken bij de community door inhoud, in welke vorm dan ook, te produceren – gesproken, geschreven of gefilmd. Ze geven graag hun ervaringen door, en wie weet: misschien zijn in Soltau hierdoor wel nieuwe sprekers of blogauteurs geboren.
Bedankt collega’s!
Wie zijn wij?
Tot slot leverden de culturele onderwerpen van codecentric veel discussiepunten op. In vier dagen werden ze kritisch bevraagd en binnenste buiten gekeerd: wat betekent voor ons kwaliteit? Zijn onze waarden nog relevant? Is dat, wat wij naar buiten communiceren, werkelijk datgene wat in ons DNA zit? Hier bewees het open space dat het in zekere zin een safe space was, aangezien iedereen vrijuit zijn oordeel kon geven. Iedereen deelde zijn kennis en gedachten met degenen die daar behoefte aan hadden. Iedereen mag aanvullen, een andere mening hebben of simpelweg gaan wanneer hij niet vind waarop hij had gehoopt.
Er is geen hiërarchie tijdens een Unconference, stagiaires lunchten en discussieerden met managers. In het dagelijks leven slagen we daar misschien niet altijd in, maar de Unconference heeft nogmaals duidelijk gemaakt dat het nog steeds vanzelfsprekend is voor ons om met elkaar in gesprek te gaan.
Consensus na vier Unconference dagen?
Waar 180 mensen zijn, zijn 180 perspectieven. Ondanks dat er niet op alle punten overeenstemming is hebben we toch zelf ervaren dat we na 13 jaar nog een gemeenschappelijk beeld hebben van onze cultuur: wij willen kennis naar binnen en buiten delen, wij willen altijd verder leren en we willen nauw verbonden blijven. Hoe wij dat bereiken, kan variëren: door te programmeren, een spelletje Cards against Humanity te spelen, of Frans spreken tijdens de lunch. Het maakt niet uit hoe. Belangrijk is dat iedereen die na de Unconference weer naar huis keert, weet wie de persoon is achter de naam en foto op de website.
